دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

 آمار

تعداد نشریات7
تعداد شماره‌ها104
تعداد مقالات1,152
تعداد مشاهده مقاله1,060,833
تعداد دریافت فایل اصل مقاله888,932
محمدفام, سجاد, جلیل زاده باشبلاغ, پریسا. (1400). کمینه‏ گرایی / بیشینه‏ گرایی؛ شاخصی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم. , 8(16), 221-250.
سجاد محمدفام; پریسا جلیل زاده باشبلاغ. "کمینه‏ گرایی / بیشینه‏ گرایی؛ شاخصی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم". , 8, 16, 1400, 221-250.
محمدفام, سجاد, جلیل زاده باشبلاغ, پریسا. (1400). 'کمینه‏ گرایی / بیشینه‏ گرایی؛ شاخصی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم', , 8(16), pp. 221-250.
محمدفام, سجاد, جلیل زاده باشبلاغ, پریسا. کمینه‏ گرایی / بیشینه‏ گرایی؛ شاخصی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم. , 1400; 8(16): 221-250.

کمینه‏ گرایی / بیشینه‏ گرایی؛ شاخصی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم

تفسیر پژوهی
مقاله 10، دوره 8، شماره 16، اسفند 1400، صفحه 221-250    اصل مقاله (475.88 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
سجاد محمدفام* 1؛ پریسا جلیل زاده باشبلاغ2
1استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
2دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگ و معارف اسلامی
چکیده
در بررسی روش تفسیری مفسران قرآن کریم، بررسی پیش‏زمینه اولین گام شمرده می‏شود. یکی از پیش‏زمینه‌های معرفتی ازوتریک (باطنی و نهان)، نگاه کمینه‏گرا یا بیشینه‏گرا داشتن مفسر نسبت به مسائل مختلف است. مسئلۀ اصلی این نوشتار بررسی زمینه‌های کمینه‏گرایی و بیشینه‏گرایی اثرگذار در روش تفسیری مفسران قرآن کریم است. با توجه به اینکه قرآن در درجۀ اول از محتوای دینی و مذهبی برخوردار بوده و همچنین به صورت یک متن است، لذا زمینه‌های کمینه‏گرایی و بیشینه‏گرایی مطرح‏شده در این مقاله هم تابعی از این دو ویژگی- دینی و ادبی- و ناظر به آنها است و به زمینه‌های دیگر پرداخته نشده است. از این رو در این نوشتار، دین، شریعت، متن (نصوص) و تأویل به عنوان چهار زمینۀ مهم در کمینه‏گرا یا بیشینه‏گرا بودن مفسران، با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته و اثرگذاری آن بر نوع فهم و تفسیر از آیات تبیین شده است. همچنین راه‌های احراز کمینه‏گرا یا بیشینه‏گرا بودن مفسر در هر کدام از زمینه‌ها نیز تبیین شده است.
کلیدواژه‌ها
روش‌ها و مکاتب تفسیری؛ تفسیر قرآن کریم؛ تأویل‌گرایی؛ متن‌گرایی؛ عقل‌گرایی
مراجع
  1. قرآن کریم.
  2. ابن حزم، (1999)، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل.بیروت: دار الکتب العلمیه.
  3. ابن عربی، محی‌الدین، (بی‌تا)، الفتوحات المکیه، عثمان یحیی، ابراهیم مدکور، قاهره، المکتبه العربیه.
  4. ابوزهره، محمد، (1430)، ابن حزم حیاته و عصره-آراؤه و فقهه، قاهره، دارالفکر العربی.
  5. استرآبادی، محمد امین، (1424)، الفوائد المدنیه، قم، موسسه النشرالاسلامی.
  6. اسدی نسب، محمد علی، (1389)، «مبانی تفسیری شیعه و معتزله»، قبسات، ش 57.
  7. امین، احمد، (1351ق.)، ضحی الاسلام، قاهره، مکتبه النهضه المصریه.
  8. ایازی، سید محمد علی، (1393)، شناخت‌نامه تفاسیر. تهران: نشر علم، چاپ اول
  9. ایازی، سید محمد علی، (1378)، قرآن و فرهنگ زمانه. رشت: انتشارات کتاب مبین.
  10. ایازی، سید محمد علی، (1389)، «تأثیر شخصیت مفسر در تفسیر قرآن»، صحیفه مبین، ش19: صص 9-42.
  11. بازرگان، مهدی، (1377)، خدا و آخرت هدف بعثت انبیا، تهران، انتشارات رسا.
  12. بحرانی، یوسف بن احمد، (1405)، الحدائق الناضره، تحقیق محمدتقی ایروانی، بیروت، دار الاضواء.
  13. بهجت‌پور، عبدالکریم، (1391)، تفسیر فریقین: تاریخ، مبانی، اصول، منابع؛ قم، آثار نفیس.
  14. پاکتجی، احمد، (1379)، «اصحاب حدیث»، دایره المعارف بزرگ اسلامی، به کوشش کاظم بجنوردی، ج9، تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.
  15. پاکتچی، احمد، (1392(الف))، «پیجویی زمینه‌ها برای مباحث حقوق و اقتصاد در فقه اسلامی»، تأملاتی در مباحث فرهنگ اسلامی، به کوشش مرتضی سلمان نژاد، تهران، دانشگاه امام صادق ع.
  16. پاکتچی، احمد، (1385)، «تأویل»، دایره المعارف بزرگ اسلامی، ج14، به کوشش کاظم بجنوردی، تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.
  17. پاکتچی، احمد، (1392)، «کمینه‌گرایی و بیشینه‌گرایی در تاریخ فقه اسلامی»، تأملاتی در مباحث فرهنگ اسلامی، به کوشش مرتضی سلمان نژاد، تهران، دانشگاه امام صادق علیه السلام.
  18. جوادی آملی، عبدالله، (1387)، شریعت در آینه ‏معرفت، قم، اسراء.
  19. خسروپناه، عبدالحسین، (1382)، انتظارات بشر از دین، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  20. خوئی، سید ابوالقاسم، (بی‌تا)، البیان فی تفسیر القرآن. قم: موسسة احیاء آثار الامام الخوئى‏.
  21. ذهبی، محمدحسین، (بی‌تا)، التفسیر و المفسرون بحث تفصیلی عن نشأه التفسیر. بیروت:دار احیاء التراث العربی.
  22. سروش، عبدالکریم، (1378)، «دین اقلی و اکثری»، بسط تجربه نبوی، تهران، انتشارات صراط.
  23. سلیمان حشمت، رضا، (1390)، مباحث کلامی فلسفی، درباره تأویل، تهران، نشر کتاب مرجع.
  24. شاکر، محمد کاظم، (1388)، روش‌های تأویل قرآن، قم، بوستان کتاب.
  25. شمس ناتری، علی، (1393)، عقل و عقل‌گرایی در اسلام، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
  26. صفری، وحید، (1392)، عقل‌گرایی و نص‌گرایی ابن حزم اندلسی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  27. طباطبایی، محمد حسین، (1417)، المیزان. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه
  28. طوسی، محمد بن حسن، (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربى
  29. طیبی، زینب؛ مهدوی‌راد، محمدعلی، (1394)، آسیب‌های مبنایی و روشی قرآنیون در فهم و تفسیر قرآن، پژوهش‌های قرآنی، سال بیستم، ش 76
  30. العاملی، محمد بن الحسن، (1403)، الفوائد الطوسیه، قم، المطبعه العلمیه.
  31. علیداد، احمد؛ سید حسن آل مجدد، (1394)، بررسی و نقد دیدگاه سلفیان در خصوص مجاز، سلفی پژوهشی، سال اول، شماره دوم.
  32. غزالی، ابوحامد، (بی­تا)، احیاء علوم الدین، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  33. قاسم پور، محسن، ( 1392)، پژوهشی در جریان‌شناسی تفسیر عرفانی. تهران: سخن
  34. کربن، هانری، (1373)، تاریخ فلسفه اسلامی، ترجمه جواد طباطبایی، تهران، مینوی خرد.
  35. کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، (1429)، الکافی. قم: دار الحدیث.
  36. مجلسی، محمد باقر، (1403)، بحار الانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  37. محمد عیسوی و همکاران، احمد، (1426ق)، فهرس المخطوطات الیمنیه، قم، نشر ستاره، ج اول.
  38. محمدنام، سجاد، (1396)، «بازنگری شاخص‌های طبقه‌بندی روش‌های تفسیری»، رساله دکتری دانشکده الهیات دانشگاه قم، اساتید راهنما: جعفر نکونام، سیدرضا مؤدب.
  39. محمدی مظفر، محمد حسن، (1392)، ظاهرگرایی در فهم قرآن، قم، نشر ادیا.
  40. موسوی‌نژاد، سید علی، (1384)، تراث الزیدیه، قم، نشر ادیان.
  41. هوشنگی، حسین، (1385)، «تأویل» قسمت: زمینه‌های کلامی و فلسفی تأویل، دایره‌المعارف بزرگ اسلامی، ج14، به کوشش کاظم بجنوردی، تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 180
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 113


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب