آمار
| تعداد نشریات | 7 |
| تعداد شماره‌ها | 102 |
| تعداد مقالات | 1,147 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,057,796 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 883,724 |
مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی صبح و شب هنگام بر بیان ژن برخی عوامل بایوژنز میتوکندریایی قلب موش های نر مبتلا به دیابت.. | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقاله 13، دوره 11، شماره 1، فروردین 1403، صفحه 173-191 اصل مقاله (1.64 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2023.28916.1578 | ||
| نویسندگان | ||
| لیلا داودی1؛ عباسعلی گائینی* 2؛ سیروس چوبینه3؛ رضا نوری4 | ||
| 1گروه علوم ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران. | ||
| 2گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 3دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
| 4گروه علوم ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: با توجه به پیشرفت روزافزون بیماریهای سوخت‌و‌سازی همانند دیابت، قلب از عمدهترین بافتهایی است که در اثر این بیماری مورد آسیب واقع میشود. همچنین فشار اکسایشی درازمدت در بافت قلب سبب تغییر در بیان ژنهای بایوژنز میتوکندری میشود. تاثیر تمرین ورزشی درفازهای گوناگون سیکل شبانهروزی بر محافظت بافت قلب در شرایط دیابت ناشناخته است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر اجرای تمرین استقامتی در فاز روشنایی و تاریکی بر برخی شاخصهای بایوژنز میوکندریایی در بافت قلب موشهای دیابتی بود. روش شناسی: در این مطالعه، تعداد 30 سر موش NMRI با میانگین سنی 8 تا 10 هفته، به صورت تصادفی در 6 گروه کنترل سالم فاز تاریکی، کنترل سالم فاز روشنایی، کنترل دیابتی فاز تاریکی، کنترل دیابتی فاز روشنایی، تمرینی دیابتی فاز تاریکی و تمرینی دیابتی فاز روشنایی قرار گرفتند. سپس به روش تغذیه با رژیم غذایی پرچرب و تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. پروتکل تمرین استقامتی (Vmax 50-60%)، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته بود. میزان بیان ژنهای PGC-1α، NRF-1، Atf2، AMPK در بافت قلب اندازهگیری شد. داده‌ها به روش ANOVA در سطح معناداری 05/0 P< ارزیابی شدند. یافتهها: 8 هفته تمرین استقامتی موجب افزایش معنادار بیان ژنهای PGC-1α، NRF-1، Atf2، AMPK (05/0˂ P) در بافت قلب موشهای مبتلا به دیابت شد. تغییرات در دو فاز روشنایی و تاریکی در گروههای مختلف تفاوت معناداری نشان ندادند (05/0˂ P). نتیجهگیری: تمرین استقامتی با افزایش بیان ژنهای بایوژنز میتوکندریایی در بافت قلب آزمودنیهای مبتلا به دیابت میتواند به عملکرد بهتر آن منجر شود. فعالیت استقامتی در دو فاز روشنایی و تاریکی در عوامل مورد نظر اختلاف معناداری نداشته و نیاز به پژوهشهای بیشتر است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| کلیدواژه‌ها: AMPK؛ &alpha؛ 1PGC-؛ تمرین استقامتی؛ دیابت؛ NRF-1 | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 135 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 335 |
||