آمار
| تعداد نشریات | 5 |
| تعداد شماره‌ها | 113 |
| تعداد مقالات | 1,289 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,262,117 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,115,265 |
اثر تمرین تناوبی شدید و رژیم غذایی پرپروتئین بر سطوح UCP-2 و MCP-1 بافت چربی و عضله اسکلتی و حساسیت به انسولین در موش‌های صحرایی نر چاق | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 26 آبان 1403 اصل مقاله (912.08 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2024.29888.1673 | ||
| نویسندگان | ||
| مرضیه ثاقب جو* 1؛ ریحانه غلامی2؛ هانیه حبیبی سنگانی1؛ مهدی هدایتی3 | ||
| 1گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران | ||
| 21. گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران | ||
| 3مرکز تحقیقات سلولی مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: تمرین ورزشی و رژیم غذایی در پیشگیری از چاقی، التهاب و مقاومت به انسولین نقش دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 10 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و رژیم غذایی پرپروتئین (HPD) بر سطوح UCP-2 و MCP-1 بافت چربی احشایی و عضله دوقلو، سطوح پلاسمایی گلوکز و انسولین و حساسیت به انسولین بود. روش‌شناسی: 40 سر موش صحرایی نر ویستار چاق (وزن 79/31±46/386 گرم) در پنج گروه مساوی: HIIT، HPD، HPD+HIIT، کنترل چاق-1 (OC-1: داشتن رژیم غذایی پرچرب در طول مداخله) و کنترل چاق-2 (OC-2: قطع رژیم غذایی پرچرب در شروع مداخله و شروع رژیم غذایی نرمال) و هشت سر موش غیر چاق (کنترل غیر چاق (NC): میانگین وزن 26/42±10/283 گرم) مورد مطالعه قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل دویدن روی نوارگردان، پنج روز در هفته به مدت 10 هفته با شدت 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه مداخله، نمونه‌های خون و بافت برای اندازه‌گیری متغیرهای بیوشمیایی برداشته شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه و کروسکال-والیس آنالیز شدند (05/0≥P). یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در سطوح UCP-2 و MCP-1 بافتی و سطوح پلاسمایی انسولین گروه‌ها مشاهده نشد. سطح گلوکز پلاسما در گروه OC-1 بالاتر از گروه‌های -NC، OC-2، HIIT، HPD و HIIT+HPD، در گروه‌های OC-2، HIIT، HPD و HIIT+HPD بالاتر از گروه NC و در گروه HPD بالاتر از گروه OC-2 بود (05/0≥P). شاخص حساسیت به انسولین نیز در گروه OC-2 بالاتر از گروه‌های OC-1، HIIT و HPD بود (05/0≥P). نتیجه‌گیری: دوره‌های نسبتا طولانی استفاده از رژیم پرچرب با این‌که خطر چاقی را افزایش می‌دهد؛ احتمال دارد موجب تغییر وضعیت التهابی نشود. از سوی دیگر اصلاح رژیم غذایی و انجام فعالیت ورزشی منظم می‌تواند منجر به بهبود اختلال گلایسمیک ناشی از مصرف رژیم غذایی پرچرب گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین تناوبی شدید؛ رژیم درمانی؛ مقاومت به انسولین؛ چاقی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 133 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 83 |
||