آمار
| تعداد نشریات | 6 |
| تعداد شمارهها | 121 |
| تعداد مقالات | 1,448 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,555,674 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,459,762 |
پاسخ پروتئین های آپوپتوز قلبی به تمرینات هوازی هشت هفته ای و مصرف مکمل کافئین در موش های صحرایی نر نژاد ویستار | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 19 آذر 1404 اصل مقاله (1.27 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2025.30864.1777 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد رحمان رحیمی* 1؛ شمس الدین احمدی2؛ حسن فرجی3؛ بهاره امیری4 | ||
| 1دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران | ||
| 2استاد فیزیولوژی، گروه علوم زیستی, دانشکده علوم پایه، دانشگاه کردستان، سنددج، ایران. | ||
| 3استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد مریوان، دانشگاه آزاد اسلامی، مریوان، ایران. | ||
| 4دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، کردستان | ||
| چکیده | ||
| زمینه وهدف: ورزش هوازی و مصرف کافئین مسیرهای سیگنالینگ سلولی قلب را تعدیل میکنند؛ با این حال، اثرات تعاملی این مداخلات بر بیان پروتئینهای تنظیمکننده آپوپتوز در بافت میوکارد هنوز به طور کامل روشن نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مکمل کافئین بر فاکتورهای آپوپتوز قلبی (BAX، BCL2، P53، Caspase3 و miR-499) در رتهای نر ویستار انجام شد. روش پژوهش: 32 رت به چهار گروه تقسیم شدند: کنترل (ND)، کافئین (ND+CAF)، تمرین استقامتی (ND+ET)، و ترکیب تمرین و کافئین (ET+CAF). گروههای دریافتکننده کافئین، روزانه 6 میلیگرم بر کیلوگرم کافئین به صورت گاواژ مصرف کردند. تمرین استقامتی به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته روی تردمیل انجام شد و شدت آن از 12 متر/دقیقه (15 دقیقه) در هفته اول به 27 متر/دقیقه (60 دقیقه) در هفته هشتم افزایش یافت. اندازه گیری فاکتورهای مربوطه با روش های وسترن بلات و Real time PCR انجام شد. از آزمون One Way-ANOVA و برای مقایسه دو گروه از آزمون تعقیبی توکی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که سطح پروتئین پیشآپوپتوز BAX در گروه کافئین بالاتر بود، در حالی در گروه تمرین استقامتی و گروه ترکیب تمرین و کافئین پایین تر بود (001/0=P). همچنین، سطح پروتئین ضدآپوپتوز BCL2 در گروه ترکیب تمرین و کافئین بالاتر بود (001/0=P). میزان بیان miR-499 در گروه تمرین استقامتی و گروه ترکیب تمرین و کافئین بالاتر یود و کاسپاز 3 در همه گروه ها پایین تر از میزان آن در گروه کنترل بود (001/0=P)، اما تأثیرمعناداری بر P53 نداشت (873/0=P). نتیجهگیری: تمرین استقامتی به طور مؤثر آپوپتوز قلبی را کاهش میدهد و هنگامی که با مکمل کافئین ترکیب شود، سیگنالینگ ضد آپوپتوز را افزایش میدهد - که نشاندهنده یک اثر محافظتی قلبی سینرژیک است که با تنظیم افزایشی BCL-2، فعالسازی miR-499 و سرکوب مسیرهای آپوپتوز وابسته به کاسپاز ایجاد میشود. | ||
| کلیدواژهها | ||
| تمرین استقامتی؛ مکمل کافئین؛ آپوپتوز؛ بافت قلب | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 22 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 19 |
||