تعداد نشریات | 5 |
تعداد شمارهها | 108 |
تعداد مقالات | 1,228 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,147,097 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,006,022 |
تحلیل چرایی عدم استفاده از لفظ «معجزه» در قرآن و روایات | ||
تفسیر پژوهی | ||
مقاله 1، دوره 2، شماره 2، اسفند 1393، صفحه 46-13 اصل مقاله (523.35 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
سیدمحمدعلی ایازی* 1؛ نجمه نجم2 | ||
1استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه قرآن و حدیث | ||
2دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران | ||
چکیده | ||
یکی از کهنترین مسائل علوم قرآن، موضوع اعجاز قرآن است که در قرآن و روایات با نامهای «آیه»، «بیّنه»، «برهان»، «سلطان»، «حجت» و ... از آن یاد شده است. بررسی سیر تاریخی موضوع، نشان از استعمال و رواج «معجزه»، «اعجاز» و «خرق عادت» از سوی متکلمان در قرنهای 3 تا 5 هجری قمری دارد. با پیشفرض حجیت الفاظ قرآن، مسأله و دغدغه اصلی در این رابطه، آن است که عدم استفاده قرآن و روایات از لفظ معجزه و تأسی اهل بیت (ع) به استعمال واژههای مرسوم در قرآن (فارغ از روایات اندک موجود با لفظ معجزه که نیاز به تحلیل و بررسی دارد) چه دلیلی داشته است؟ در کاوش انجامشده با روش توصیفی تحلیلی روشن شد که الفاظ قرآنی علاوه بر دربرداشتن معنای معجزه و خرق عادت مصطلح و رویکرد نبوتشناسانه، دارای رویکردی معرفتشناسانه با اهداف تربیتی و هدایتی بوده است و این امر، نشان از حکمت خداوند در گزینش واژهها داشته و ما را به سمت پیروی و رواج واژگان قرآنی سوق خواهد داد. | ||
کلیدواژهها | ||
آیه؛ بیّنه؛ برهان؛ معجزه؛ قرآن | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 5,770 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,148 |