تعداد نشریات | 5 |
تعداد شمارهها | 111 |
تعداد مقالات | 1,247 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,199,549 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,060,250 |
تاثیر مکملیاری حاد ال-کارنیتین بر عملکرد استقامت در توان و شاخص خستگی مردان جوان ورزشکار | ||
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
مقاله 4، دوره 7، شماره 1، فروردین 1399، صفحه 29-37 اصل مقاله (1 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jassp.2020.26777.1294 | ||
نویسندگان | ||
سولماز صمدی کیا1؛ معرفت سیاه کوهیان* 2؛ امید یوسفی بیله سوار3؛ محمد ابراهیم بهرام4 | ||
1کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
2استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
3کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
4دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقّق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
چکیده | ||
هدف: ال-کارنیتین با افزایش اکسیداسیون چربیها، احتمالاً میتواند موجب بهبود عملکرد و کاهش خستگی در ورزشکاران شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر مصرف حاد مکمل ال-کارنیتین بر عملکرد استقامت در توان و شاخص خستگی در مردان جوان ورزشکار بود. روش شناسی: این مطالعه بهصورت دو سوکور، متقاطع و به روش نیمه تجربی انجام شد. آزمودنی های تحقیق، شامل 12 نفر از ورزشکاران شاغل در رشته ی والیبال بودند که به دو گروه تجربی (مصرف 4/5 گرم ال-کارنتین همراه با 6 قطره آبلیمو در 250 میلیگرم آب) و کنترل (6 قطره آبلیمو در 250 میلیگرم آب بهصورت دارونما) تقسیم شدند. هر یک از آزمودنی ها در دو جلسه ی مجزا، آزمون رست (RAST) را سه نوبت با فاصله ی یک ساعت از هم اجرا کردند و حداکثر توان، حداقل توان، میانگین توان و شاخص خستگی اندازه گیری شد. تحلیل دادهها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و تی مستقل انجام شد (P>0.05). یافته ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی اختلاف معنی داری بین مراحل اول و دوم متغیرهای حداکثر توان (0/007= p)، حداقل توان (0/028= p) و میانگین توان (0/002= p) وجود داشت، اما بین مراحل دیگر این تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05 <p). همچنین تفاوتی بین مراحل مختلف متغیر شاخص خستگی در گروه تجربی نبود (0/05 < p). به علاوه، در هیچ یک از مراحل آزمون اختلاف معنی داری بین گروه ها وجود نداشت (0/05<P). نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف حاد مکمل ال-کارنیتین طی یک جلسه فعالیت بدنی شدید، بر استقامت در توان و شاخص خستگی تاثیر معناداری ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ال-کارنیتین؛ استقامت در توان؛ شاخص خستگی؛ ورزشکار | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,894 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 767 |