تعداد نشریات | 5 |
تعداد شمارهها | 108 |
تعداد مقالات | 1,228 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,147,061 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,005,984 |
تأثیر پروتکلهای مختلف فعالیت استقامتی تناوبی و تداومی ایزوکالریک بر متابولیسم چربی | ||
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
دوره 9، شماره 2، مهر 1401، صفحه 61-71 اصل مقاله (1.23 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2022.27793.1466 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا آقاپور1؛ سجاد احمدی زاد2؛ مینو باسامی3؛ پروانه دولت آبادی* 4 | ||
1کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، گروه علوم زیستی ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
2استاد فیزیولوژی ورزش گروه علوم زیستی ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
3دانشیار تغذیه ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. | ||
4دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف: شرکت منظم در فعالیتهای هوازی تأثیر مطلوبی بر سلامت دارد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر سه پروتکل فعالیت تناوبی بلند مدت، تناوبی کوتاه مدت و تداومی ایزوکالریک بر متابولیسم چربی در مردان سالم بود. روش شناسی: نه مرد سالم با میانگین سنی (6/2 ± 6/25 سال)، به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در جلسه اول آزمودنی ها پس از حضور در آزمایشگاه ابتدا به مدت 20 دقیقه نشستند سپس اولین نمونه خون از ورید بازویی آنها گرفته شد. پروتکل فعالیت تداومی با شدت 65 درصد VO2max و تا رسیدن به یک کالری مشخص (250 کیلوکالری) بر روی تردمیل انجام شد. بلافاصله پس از پایان پروتکل ورزشی نمونه خون دوم گرفته شد، سپس آنها به مدت یک ساعت در حالت نشسته استراحت کردند و گازهای تنفسی زمان ریکاوری جمعآوری شد. پس از اتمام یک ساعت ریکاوری، نمونه خون سوم گرفته شد. نمونه خون دوم و سوم دو پروتکل بعدی نیز مانند پروتکل قبلی، بلافاصله و یک ساعت بعد از اتمام فعالیت گرفته شد. جلسه دوم پروتکل تناوبی بلند مدت شامل وهلههای فعالیت چهاردقیقهای با شدت ۸۵ درصد VO2max ووهلههای استراحت فعال چهار دقیقهای با شدت 45 درصد VO2max انجام گرفت تا وقتی که انرژی مصرفی با پروتکل فعالیت تداومی برابرشد. جلسه سوم شامل پروتکل فعالیت تناوبی کوتاه مدت با نسبت فعالیت ۳۰ ثانیه به استراحت ۳۰ ثانیه و با شدت فعالیت ۱۰۰ درصد VO2max واستراحت با شدت ۳۰ درصد VOmax انجام شد. دادهها، با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد، فعالیت ورزشی صرف نظر از نوع و شدت آن، تاثیر معنیداری بر اکسیداسیون چربی دارد (001/0=P). میزان اکسیداسیون چربی طی فعالیت تناوبی کوتاه مدت بیشتر از تناوبی بلند مدت (00/0=P)، و طی فعالیت تداومی بیشتر از تناوبی بلند مدت (001/0=P) و تناوبی کوتاه مدت (001/0=P) بود. اما اکسیداسیون چربی مربوط به دوره ریکاوری جلسه تناوبی بلند مدت (001/0=P) و تناوبی کوتاهمدت (001/0=P) بیشتر از تداومی بود. نتیجهگیری: میتوان نتیجهگیری نمود که پروتکل فعالیت تداومی برای سوخت چربی نسبت به دو پروتکل دیگر برتری دارد و به افرادی که نگرانیهایی در خصوص کنترل وزن دارند این نوع فعالیت توصیه می شود. | ||
کلیدواژهها | ||
فعالیت تناوبی؛ فعالیت تداومی؛ اکسیداسیون چربی؛ لیپولیز | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 341 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 309 |