آمار
| تعداد نشریات | 5 |
| تعداد شماره‌ها | 108 |
| تعداد مقالات | 1,228 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,147,443 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,006,645 |
مقایسه اثر تمرین فانکشنال شدید (HIFT) و مقاومتی سنتی بر وضعیت التهابی مردان چاق جوان | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| دوره 11، شماره 2، مهر 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2024.29480.1633 | ||
| نویسندگان | ||
| آیلار بیرار1؛ رقیه افرونده* 2؛ عباس حسینی3 | ||
| 1گروه فیزیولوژی ورزشی دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 2دانشگاه محقق اردبیلی گروه تربیت بدنی | ||
| 3گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| زمینه و هدف: چاقی از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده‌ی سلامتی در سرتاسر جهان است که موجب افزایش شاخص‌های التهابی در بدن می‌شود. هدف از اجرای تحقیق حاضر بررسی مقایسه اثر شش هفته تمرین فانکشنال شدید و مقاومتی سنتی بر عوامل پیش/ضدالتهابی مردان چاق جوان بود. روش پژوهش: بدین منظور 30 نفر از مردان جوان چاق به 3 گروه تمرین ورزشی فانکشنال شدید (HIFT) (سن: 45/2±30/26 سال، BMI: 61/2±09/31 کیلوگرم بر مترمربع، 10 نفر)، تمرین مقاومتی سنتی (RT) (سن: 54/2±60/26 سال، BMI: 38/1±96/30 کیلوگرم بر مترمربع، 10 نفر)، کنترل (Con) (سن: 99/2±90/26 سال، BMI: 51/1±85/30 کیلوگرم بر مترمربع، 10 نفر) تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان گروه‌های HIFT و RT به مدت 6 هفته، تمرین موردنظر را به‌صورت 3جلسه در هفته، هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند. قبل و پس از 6 هفته مداخله نمونه‌برداری پلاسمایی برای سنجش شاخص‌های التهابی انجام گرفت. از آزمون آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه تغییرات بین گروه‌ها استفاده شد. سطح معنی‌داری P<0.05 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرین HIFT و RT غلظت پلاسمایی TNF-α و IL-6 را به‌طور معنی‌داری کاهش و غلظت پلاسمایی IL-10 را افزایش داد (001/0=P). تحلیل کوواریانس مشخص ساخت که بین پس‌آزمون سه گروه در غلظت IL-6 (001/0=P، 74/29=F) و TNF-α (001/0=P، 43/17=F) تفاوت معنی‌داری وجود دارد و در گروه‌های تمرینی به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل است (05/0>P). نتایج نشان داد که گروه تمرین HIFT و RT در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنی‌داری IL-10 بالاتری داشته‌اند (05/0>P). اما بین دو گروه در IL-10 تفاوت معنی‌داری یافت نگردید (05/0<P). نتیجه‌گیری: بهبود شاخص‌های التهابی پس از انجام هر دو نوع تمرین HIFT و RT مشاهده شد، بااین‌وجود هیچ‌کدام از تمرین‌ها بر دیگری ارجحیت نداشت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| چاقی؛ وضعیت التهابی؛ تمرین مقاومتی؛ تمرین فانکشنال شدید | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 142 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 141 |
||