آمار
| تعداد نشریات | 5 |
| تعداد شماره‌ها | 117 |
| تعداد مقالات | 1,372 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,378,041 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,343,768 |
تاثیر تمرین تناوبی شدید و مکمل‌سازی استیل ال-کارنتین بر تیوردوکسین و آلفاسینوکلئین بافت مغز موش‌های نر مدل پارکینسونی | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقاله 7، دوره 12، شماره 1، فروردین 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2024.29499.1636 | ||
| نویسندگان | ||
| یوسف غفاری1؛ فرزاد زهساز* 2؛ میرعلیرضا نورآذر3؛ حسن پور رضی4؛ داریوش مهاجری5 | ||
| 1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز | ||
| 3استادیار گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. | ||
| 4استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) ، قزوین، ایران | ||
| 5استاد گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، علوم پزشکی تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. | ||
| چکیده | ||
| زمینه‌و هدف: بیماری پارکینسون یک بیماری تخریب‌کننده‌عصبی است که‌با از‌بین‌رفتن سلول‌های عصبی دوپامینرژیک در‌ناحیه جسم‌سیاه مغز مشخص‌می‌شود. آلفاسینوکلئین پروتئینی است که با‌تشکیل پلاک‌هایی به‌نام لویی‌بادی در بیماری پارکینسون، به‌عنوان عامل‌اصلی آسیب‌های سلولی بافت‌مغز محسوب می‌شود. هدف‌از اجرای پژوهش‌حاضر، تعیین اثر یک دوره تمرین تناوبی‌شدید و مصرف مکمل استیل-ال-کارنتین (ALC) بر‌سطوح پروتئین آلفاسینوکلئین و تیوردوکسین (TRX) مغز موش‌های پارکینسونی ناشی‌از 6-هیدروکسی‌دوپامین بود. روش پژوهش: جامعه آماری تحقیق حاضر شامل 36 سر‌رت نر نژاد‌ویستار بودند که بطور‌تصادفی در 6 گروه مساوی: گروه‌کنترل سالم، گروه شم‌جراحی، گروه‌کنترل پارکینسون، گروه تمرین پارکینسون، گروه مکمل پارکینسون، گروه تمرین و مکمل پارکینسون، تقسیم شدند. این پژوهش تجربی، در‌مدت 12 هفته تمرین اجرا گردید و گروه‌های دریافت‌کننده دارو، مکمل ALC را یک‌بار در‌روز به‌مدت 12 هفته با دوز mg/kg 100 بصورت گاواژ دریافت کردند. تست‌های رفتاری بمنظور تایید ایجاد مدل پارکینسونی اجرا گردید. نمونه‌های بافتی 48 ساعت پس از آخرین برنامه‌ی تمرین، تهیه شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند پس‌از 12 هفته تمرین HIIT و مصرف ALC، تفاوت معنی‌داری در مقادیر TRX (001/0=P) و‌آلفاسینوکلئین (001/0=P) بین گروه‌های مطالعه وجود داشت. نتایج آزمون‌تعقیبی نشان‌داد که مقادیر TRX و آلفاسینوکلئین در گروه تمرین+مکمل به‌ترتیب بیشترین افزایش (001/0=P) و کاهش (002/0=P) را نسبت به گروه کنترل پارکینسون داشت. تفاوت معنی‌داری در مقادیر آلفاسینوکلئین در گروه‌های تمرین (114/0=p) و مکمل (325/0=p) نسبت به گروه کنترل پارکینسون وجود نداشت. نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی شدید همراه‌با مصرف مکمل ALC از‌طریق تعدیل برخی مسیرهای تنظیم‌اکسایشی از‌جمله افزایش آنزیم آنتی‌اکسیدانی TRX و کاهش تجمع آلفاسینوکلئین بافت‌مغز ممکن‌است در بهبود آسیب‌های سلولی و عملکرد بیماران پارکینسونی موثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین تناوبی شدید؛ تیوردوکسین؛ آلفا سینوکلئین؛ 6-هیدروکسی دوپامین؛ پارکینسون | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 368 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 205 |
||