آمار
| تعداد نشریات | 5 |
| تعداد شماره‌ها | 108 |
| تعداد مقالات | 1,228 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,147,097 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,006,022 |
تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدت بالا (HIIT) به همراه مصرف ال سیستئین بر سطح NLRP3 بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 24 شهریور 1403 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2024.29872.1671 | ||
| نویسندگان | ||
| اورهان خدایی* 1؛ لطفعلی بلبلی2؛ معرفت سیاه کوهیان3؛ بهروز بقائی4 | ||
| 1دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 2دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی | ||
| 3گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
| 4استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جلفا | ||
| چکیده | ||
| هدف: فعال شدن التهاب‌‌گر NLRP3 در فرآیندها و اختلالات پاتولوژیک از جمله چاقی و دیابت نوع دوم نقش داشته و با پاتوفیزیولوژی بیماری های قلبی عروقی، از جمله نارسایی قلبی و ایسکمی میوکارد مرتبط است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدت بالا به همراه مصرف ال سیستئین بر سطح NLRP3 بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دوم می‌باشد. روش شناسی: در این مطالعه تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل(کنترل سالم، کنترل دیابتی) و تجربی( دیابتی – تمرین، دیابتی- مکمل ال سیستئین و دیابتی- مکمل دهی ال سیستئین و تمرین) تقسیم شدند. پس از القای دیابت به گروه‌های تجربی و کنترل دیابتی، گروه تمرین به مدت هشت هفته تمرین تناوبی شدید را اجرا نمودند. گروه مکمل ال سیستئین نیز به صورت قرص‌های 200 میلی‌گرمی حل شده در 3 میلی‌لیتر آب به مدت هشت هفته مکمل مصرف کردند. جهت تعیین اختلاف بین گروه‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و از آزمون تعقیبیبونفرونی استفاده شد. یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل دیابتی، هر سه گروه تجربی کاهش معناداری در شاخص NLRP3 نشان دادند (01/0≥p). در مقایسه دو گروه تجربی تمرین تناوبی شدید با و بدون مصرف مکمل ال‌سیستئین، تفاوت معناداری در تغییرات کاهشی شاخص NLRP3 مشاهده نشد(05/0≤p). همچنین در مقایسه دو گروه تجربی تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل ال سیستئین و مصرف تکی ال سیستئین، گروه تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل ال سیستئین تغییرات کاهشی بیشتر و معنی‌داری در شاخص NLRP3 در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دوم داشت(01/0≥p). نتیجه‌گیری: اجرای تمرین تناوبی شدید بدون مصرف ال سیستئین در کاهش معنی‌دار NLRP3 در بافت قلبی موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دوم تاثیر بیشتری دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین تناوبی شدت بالا؛ ال سیستئین؛ NLRP3؛ دیابت نوع دوم | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 44 |
||