
تعداد نشریات | 5 |
تعداد شمارهها | 116 |
تعداد مقالات | 1,328 |
تعداد مشاهده مقاله | 1,329,433 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,252,935 |
تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و روزه داری متناوب بر مارکرهای لیپولیز در بافت کبد رتهای تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات | ||
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 29 فروردین 1404 | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2025.30212.1709 | ||
نویسندگان | ||
فاطمه سادات حسینی؛ سعیدرضا نوری مفرد؛ موسی خلفی* | ||
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
چکیده | ||
زمینه و هدف: مصرف رژیمهای غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات موجب اختلالات متابولیکی در کبد میشوند. در مقابل، مداخلات تمرینی و تغذیهای از راهبردهای موثر برای بهبود اثرات مخرب این نوع رژیمهای غذایی هستند.. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و روزهداری متناوب بر مارکرهای لیپولیز در بافت کبد رتهای تغذیهشده با رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات میباشد. روش پژوهش: 30 سر رت نر، نژاد اسپراگ دولی با سن 8 هفته بصورت تصادفی به گروههای رژیم غذایی استاندارد (ND)(6 سر)، رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات (HFD+HC)(6 سر)، رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات بههمراه تمرین ورزشی (HFD+HC+HIIT)(6 سر)، رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات بههمراه روزه داری متناوب (HFD+HC+ADF)(6 سر) و رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات بههمراه تمرین ورزشی و روزه داری متناوب (HFD+HC+HIIT+ADF)(6 سر) تقسیم شدند. رتها به مدت 12 هفته مداخلات که شامل تمرین تناوبی باشدت بالا HIIT)) 5 جلسه در هفته و روزهداری متناوب ((ADF شامل دورههای یک روز در میان خوردن و ناشتایی بود را انجام دادند. مقادیر پروتئینی CPT1 و PPARα با استفاده از روش وسترن بلات اندازه گیری شدند و دادهها با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری (05/0P≤) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که رژیم غذایی پرچرب و پرکربوهیدرات منجر به کاهش معنیداری مقادیر پروتئینی PPARα و CPT1 بافت کبد HFD+HC نسبت به گروه ND شد (05/0> P). با این حال، گروه HIIT منجر به افزایش معنیداری مقادیر CPT1 بافت کبد نسبت به گروه HFD+HC شد (04/0P=). همچنین، ترکیب HIIT و ADF منجر به افزایش معنیداری مقادیر PPARα و CPT1 بافت کبد نسبت به گروه HFD+HC شد (05/0>P). نتیجهگیری: HIIT و ADF بهصورت همزمان تأثیر معنیداری برPPARα و CPT1 داشت و احتمالاً با بهبود متابولیسم چربیها از اختلالات کبدی ناشی از رژیمهای پرچرب جلوگیری میکنند. | ||
کلیدواژهها | ||
مرین ورزشی؛ روزه داری متناوب؛ لیپولیز؛ رژیم غذایی؛ چاقی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 71 |