آمار
| تعداد نشریات | 6 |
| تعداد شمارهها | 121 |
| تعداد مقالات | 1,448 |
| تعداد مشاهده مقاله | 1,555,853 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 1,459,870 |
تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و هوازی) بر سطوح سرمی آسپروسین، IL-15 و شاخصهای مرتبط با دیابت در مردان دارای چاقی شکمی | ||
| مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 23 آذر 1404 اصل مقاله (1.57 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22049/jahssp.2025.30857.1776 | ||
| نویسندگان | ||
| احمد عماد طلفاح الدوری1؛ محمدجواد پوروقار* 2؛ محمدابراهیم بهرام3 | ||
| 11. دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی و تندرستی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. | ||
| 2گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران | ||
| 3گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران. | ||
| چکیده | ||
| سطح آسپروسین در چاقی و بیماریهای متابولیکی، به طور پاتولوژیک افزایش یافته و سطح اینترلوکین-15 در تعدیل آن موثر است. اما مکانیسم آنها در پاسخ به تمرینات ورزشی مقاومتی و هوازی در افراد دارای چاق شکمی به خوبی مشخص نشده است. هدف از تحقیق حاضر مطالعه تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و هوازی) بر سطوح سرمی آسپروسین، IL-15 و شاخصهای مرتبط با دیابت در مردان دارای چاقی شکمی بود. روششناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. 24 نفر از مردان میانسال دارای چاقی شکمی در این مطالعه شرکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 12 نفر)، تقسیم شدند. برنامه تمرین مقاومتی و هوازی به مدت 12 هفته و سه روز در هفته به ترتیب با شدت 55 درصد یک تکرار بیشینه و 50 درصد حداکثر ضربان قلب شروع و هر دوهفته، 5 درصد افزایش داشت. قبل و بعد از تمرین سطوح آسپروسین، IL-15 و شاخصهای موثر در دیابت اندازهگیری شد. از آزمون تحلیل کوواریانس و t زوجی در سطح معنیداری 05/0>P استفاده شد. یافتهها: نتایج بینگروهی تحلیل کوواریانس نشان داد مقادیر IL-15(001/0=P، 54/39=F)، در گروه تجربی افزایش معنیدار داشت. سطوح آسپروسین (001/0=P، 02/103=F)، گلوکز (001/0=P، 65/0=F)، انسولین (001/0=P، 215=F) و مقاومت به انسولین (001/0=P، 28/153=F)، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری کمتر بود. نتایج t زوجی نیز افزایش معنادار IL-15 (004/0=P، 87/3 درصد)، کاهش معنیدار آسپروسین (01/0=P، 63/5-درصد)، گلوکز (001/0=P، 7/16- درصد)، انسولین (001/0=P، 4/18- درصد) و مقاومت به انسولین (001/0=P، 01/31- درصد) در پاسخ به گروه تمرین را نشان داد. نتیجهگیری: احتمالاً تمرینات ورزشی با بهبود حساسیت به انسولین و ترکیب بدنی از طریق تنظیم پاسخهای التهابی بر ASP و IL-15 در افراد دارای چاقی شکمی تاثیر مثبت میگذارد. | ||
| کلیدواژهها | ||
| آسپروسین؛ IL-15؛ مقاومت به انسولین؛ تمرینات ترکیبی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 18 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 19 |
||